Ik ben vrijdagavond met de camper naar Amen gereden en een leuk plekje gezocht op boerderijcamping Het Amerveld.
Vanochtend om zeven uur was het een beetje mistig. Er liepen drie konijntjes achter de camper. Nog even weer in bed, maar dat vond de haan geen goed idee. Die kraaide aan een stuk door. De zon kwam in rap tempo door de mist en werd het tijd voor een ontbijt op het terras. Daarna begon ik aan een fietstocht richting Hooghalen.
Bij het herinneringscentrum Kamp Westerbork ben ik op de bus gestapt naar het voormalige kampterrein waar ik een rondleiding kreeg van Marcel Benjamins.
De woning van de kampcommandant. Het kamp was er voor de oorlog door de Nederlanders neergezet om vluchtelingen op te vangen. Na de oorlog deed het kamp nog dienst als interneringskamp, militair kamp repatriëringskamp.
Op het kamp staan uitvergrote briefkaarten.
Veel is er niet meer over van het kamp. Maar de gids kan ons aan de hand van contouren in het landschappen en restanten nog wel heel veel duidelijk maken.
Vanuit het doorgangskamp Westerbork werden meer dan honderdduizend mensen gedeporteerd. Van hen keerden 102.000 niet terug. Op initiatief van een aantal oud-gevangenen zijn op de voormalige appelplaats 102.000 stenen geplaatst. De achterliggende gedachte is om duidelijk te maken om hoeveel mensen het bij deze moord gaat. Maar naast deze massaliteit wordt ook de individualiteit duidelijk: de stenen zijn willekeurig in hoogte gestraat om het individu te benadrukken.
Het Nationaal Monument Westerbork
In het centrum kon je zien hoe een barak was ingericht met stapelbedden van drie hoog.
In het centrum is de tentoonstelling "Berookte Beelden" tot 1 juni te zien. Het zijn grauwschilderijen van Ron Glasbeek waarin het leven van de Sinti & Roma centraal staan.
Martine Letterie schreef het boek Groeten van Leo, een kind in kamp Westerbork. Leo Meijer werd geboren op 25 juli 1935. Aan hem is een tentoonstelling gewijd met foto's en gebruiksartikelen uit zijn jeugd. De spencer met ster droeg hij op zijn 7e. Hij was gek op treinen. Hij kreeg van sinterklaas een stoomlocomotief. Leo en zijn moeder worden op 4 oktober 1944 in Auschwitz vermoord. Zijn vader overleefde de oorlog. Het schilderij van Leo hing jarenlang in zijn woonkamer in Zwijndrecht.
In het centrum een een boekenkiosk.
Natuurlijk wist ik het !
Toch is het vreemd als je het boek "Vernietigingskamp Sobibor - De transportlijsten" in de kiosk openslaat en je ziet op de transportlijst van 20 juli 1943 je eigen opa en oma staan.
Na een bezoek aan het centrum met de fiets via de radiosterrenwacht richting Grolloo.
In Grolloo is nabij het borstbeeld van Harry Muskee een Cubymuseum. In de straat van het museum staan huis aan huis foto's van weleer. Zoals bijvoorbeeld deze foto van Ruud Hoff die op 29 juni 1967 ter gelegenheid van de LP Praise the blues is gemaakt voor de boerderij van Harry Muskee aan de Voorstreek in Grolloo. Op de foto staan Harry Muskee, Hans Waterman, Herman Brood, Willy Middel, Eelco Gelling en John Mayall.
In Nooitgedacht zijn zojuist de graszoden "geoogst" en is het tijd voor een nieuw zoden.
De grondzeiler van Rolde
Weer terug in Amen. Helaas is bruin café De Amer gesloten. Hier is de album Hotel Grolloo van Cuby & the Blizzaards opgenomen.
Klik hier voor de 32 km lange fietsroute
Geen opmerkingen:
Een reactie posten